꧚ꦀꦄꦺꦉꦝꦺꦈꦼꦻꦆꦸꦈ꧚

꧎ꦭꦏꦥꦹꦾ꧌

꧚ꦀꦁꦺꦈꦻꦼꦀꦸꦈꦶꦇꦛꦷꦊꦸꦾ꧋

ꦅꦸꦺꦈꦀꦁꦄꦣꦼꦹꦺꦉꦻꦺꦃꦻꦆꦁꦝꦼꦄꦸꦼ꧋

ꦉꦁꦼꦈꦺꦅꦻꦁꦜꦶꦇꦙꦶꦈꦇꦆꦷꦺꦄꦼꦈꦎꦖꦶ꧋

ꦄꦼꦈꦆꦺꦄꦘꦺꦄꦻꦺꦇꦻꦄꦜꦼꦇꦸꦉꦿ

ꦓꦺꦉꦻꦽꦓꦶꦅꦸꦺꦉꦔꦻꦃꦺꦂꦻꦺꦂꦻꦐꦿ꧌

Ana wong uwis sepuh,
Duwe anak mung loro tan langkung,
Lanang wadon wis diwasa tekeng wanci,
Kang watake kosok wangsul,
Ngalor ngidul ora cocog.

꧚ꦄꦼꦈꦺꦅꦻꦁꦥꦼꦓꦷꦆꦣꦹꦼꦄꦸꦉꦿ

ꦈꦷꦄꦷꦉ꧂ꦛꦷꦐꦷꦊꦛꦏꦸꦑꦽꦃꦼꦉꦄꦸ꧋

ꦋꦇꦽꦐꦷꦏꦶꦁꦇꦚꦶꦆꦶꦇꦽꦈ꧂ꦏꦁꦚꦇꦛꦶ꧋

ꦊꦐꦺꦈꦍꦁꦘꦇꦽꦀꦉꦸꦇꦿ

ꦄꦺꦑꦾꦐꦷꦓꦕꦺꦏꦔꦻꦃꦺꦏꦻꦺꦊꦻ꧌

Kang wadon banget mungkul,
Wekel sregep samubarang laku,
Dhasar gemi nastiti sarwa mrantasi,
Pagawean kasar alus,
Kabeh gelem ora mopo.

꧚ꦺꦑꦅꦉꦁꦘꦄꦼꦓꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦀꦸꦈꦶꦺꦇꦥꦻꦺꦋꦻꦄꦷꦺꦇꦺꦅꦄꦉꦼꦄꦸꦼ꧋

ꦆꦸꦽꦈꦷꦐꦾꦀꦁ꥚ꦹꦏꦸꦾꦀꦁꦛꦑꦃꦼꦄꦽꦅꦶ꧋

ꦺꦑꦻꦺꦃꦻꦇꦧꦷꦺ᯻ꦑꦾꦆꦁꦞꦺꦊꦆꦸꦼ꧋

ꦀꦊꦀꦊꦺꦀꦻꦃꦺꦀꦺꦎꦠꦻꦾ꧌

Beda lan kakangipun,
Uwis bodho kesede kalangkung,
Tur wegahan lumuhan sabarang kardi,
Boros ngebreh tanpa petung,
Apa apa ora enjoh.

꧚ꦇꦷꦁꦷꦼꦺꦓꦆꦸꦽꦃꦸꦆ꥚ꦹꦃꦸꦼ꧋

ꦺꦐꦝꦉꦼꦺꦐꦝꦺꦉꦼꦄꦺꦃꦻꦀꦺꦅꦻꦉꦥꦐꦸꦇꦿ

ꦇꦸꦺꦈꦇꦸꦺꦈꦈꦶꦈꦶꦆꦜꦁꦶꦀꦼꦓꦝꦺꦄꦻꦁꦕꦶ꧋

꧂ꦏꦼꦶꦊꦼꦐꦺꦈꦀꦶꦼꦄꦼꦉꦸꦊꦸꦆꦿ

ꦎꦶꦏꦞꦼꦅꦉꦁꦘꦃꦀꦺꦍꦻꦁꦿ꧌

Senenge turut lurung,
Glelang gleleng karo adol bagus,
Suwe-suwe wiwit wani anglakoni,
Mring panggawe ingkang luput,
Nyimpang dalan karahayon.

꧚ꦺꦈꦻꦼꦆꦸꦈꦁꦕꦶꦃꦑꦶꦼꦓꦸꦼ꧋

ꦺꦐꦄ꥜ꦷ꧂ꦊꦶꦺꦍꦺꦑꦺꦇꦻꦄꦙꦅꦶꦁꦕꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦺꦍꦺꦁꦟꦺꦈꦺꦄꦘꦈꦶꦇꦣꦼꦇꦺꦁꦆꦷꦺꦄꦼꦌꦎꦠꦶ꧋

ꦇꦄꦶꦼꦑꦼꦓꦷꦆꦛꦸꦇꦾꦀꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦅꦅꦶꦉꦃꦆꦷꦏꦾꦉꦺꦍꦻꦁꦿ꧌

Wong tuwanira bingung,
Gek kepriye besuk dadinipun,
Yen dheweke wis mangsane tekeng janji,
Saking banget susahipun,
Dadi lara temah layon.

꧚ꦑꦽꦊ꧉ꦼꦈꦸꦇꦝꦺꦍꦻꦁꦣꦹꦼꦄꦸꦽ꧋

ꦀꦺꦐꦀꦺꦐꦀꦁꦕꦄꦝꦁꦕꦼꦃꦶꦑꦸꦆꦿ

ꦏꦥꦹꦄꦄꦞꦷꦒꦶꦁꦼꦓꦶꦼꦄꦺꦐꦺꦆꦠ᯺ꦻꦁꦶꦼꦓꦆꦶ꧋

ꦺꦅꦺꦁꦺꦄꦻꦺꦒꦻꦼꦀꦶꦇꦶꦁꦕꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦏꦸꦼꦇꦇꦸꦺꦈꦄꦿꦅ꥚ꦹꦈꦼꦀꦺꦏꦻꦾ꧌

Bareng wus layon mungkur,
Age-age anak lanang ribut,
Mbukak pethi nanging kaget jroning ngati,
Dene kothong isinipun,
Mung sasuwek dluwang amoh.

꧚ꦈꦶꦁꦂꦀꦶꦇꦶꦁꦶꦊꦸꦁ꧋

ꦀꦷꦏꦇꦞꦶꦂꦶꦅꦗꦌ᯻ꦑꦁꦇꦐꦸꦼ꧋

ꦄꦼꦊꦶꦁꦷꦁꦟꦷꦏꦜꦶꦁꦋꦾꦀꦁꦘꦷꦁꦟꦶꦉꦜꦷꦇꦶ꧋

ꦀꦺꦁꦼꦄꦷꦺꦑꦻꦁꦘꦶꦺꦁꦕꦁꦟꦹꦋꦸꦄꦿ

ꦀꦁꦄꦝꦁꦼꦄꦼꦄꦶꦺꦁꦻꦼꦺꦄꦻꦁꦿ꧌

Winaca isinipun,
Emas picis raja brana sagung,
Kang pinendhem winadhahan kendhil wesi,
Aneng kebon kinen ndhudhuk,
Anak lanang kang kinongkon.

꧚ꦉꦁꦣꦺꦁꦾꦈꦷꦉꦝꦶꦼꦓꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦀꦁꦄꦜꦺꦈꦻꦁꦘꦶꦺꦁꦕ꧂ꦁꦕꦶꦏꦀꦁ꥛ꦹꦄꦿ

ꦺꦀꦻꦏꦾꦄꦝꦈꦁꦛꦄ꥜ꦶꦇꦶꦺꦁꦀꦶꦼꦄꦼꦀꦶꦇꦶꦾ꧋

ꦀꦌꦺꦏꦃꦶꦄꦄꦼꦓꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦈꦸꦇꦞꦁꦚꦷꦺꦇꦉꦏꦸꦁꦧꦺꦈꦻꦁꦿ꧌

Lan maneh welingipun,
Anak wadon kinen nrima antuk,
Omah klawan sakisine ingkang isih,
Aja meri kakangipun,
Wus pantese lamun ngawon.

꧚ꦁꦙꦶꦉꦉꦾꦀꦋꦶꦁꦕꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦺꦀꦻꦺꦉꦾꦺꦌꦻꦺꦋꦻꦄꦼꦈꦆꦺꦄꦘꦌꦸꦏꦑꦸꦾ꧋

ꦉꦁꦼꦈꦺꦅꦻꦁ꧂ꦛꦷꦐꦷꦊꦤꦷꦏꦶꦓꦆꦶꦀꦆꦶ꧋

ꦆꦷꦏꦾꦆꦷꦁꦚ᯺ꦷꦏꦔꦸꦃꦶꦊꦞꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦄꦇꦸꦐꦶꦀꦁꦕꦶꦃꦁꦙꦺꦅꦻꦇꦿ꧌

Ndilalah adhinipun,
Oleh jodho kang watake jumbuh,
Lanang wadon sregep gemi ngati-ati,
Temah tentrem uripipun,
Kasugihanira ndados.

꧚ꦇꦏꦼꦄ꧀ꦄꦄꦼꦓꦶꦊꦸꦁꦿ

ꦅꦅꦶ꧂ꦇꦷꦐꦷꦊꦣꦂꦸꦉꦟꦹꦋꦸꦄꦟꦟꦹꦋꦸꦄꦿ

ꦓꦁꦚꦶꦄꦷꦏꦞꦸꦆꦣꦷꦄꦛꦅꦆꦁꦣꦼꦐꦶꦾꦄꦷꦁꦟꦶꦉꦿ

ꦆꦶꦁꦕꦁꦙꦹꦽꦃꦎꦠꦐꦸꦼꦺꦊꦻꦀꦸꦼ꧋

ꦄꦼꦺꦐꦓꦶꦇꦶꦄꦷꦁꦟꦶꦺꦉ꥜ꦻꦺꦒꦻꦼ꧌

Samangkya kakangipun,
Dadi sregep macul dhudhuk dhudhuk,
Nganti kemput meksa datan anggih kendhil,
Tinanduran jagung pohung,
Kangge ngisi kendhil kothong.

kapethik saking Serat Mega Mendhung anggitanipun R. Ng. L. Tedjasusastra.
Kaserat dening Djujum dipun koreksi dening Pak Yayat Banyumas Gell

5 pemikiran pada “꧚ꦀꦄꦺꦉꦝꦺꦈꦼꦻꦆꦸꦈ꧚

  1. ꧎ꦄꦺꦑꦾꦐꦷ꥙ꦺꦏꦔꦻꦃꦺꦏꦻꦺꦊꦻ
    ꦆꦸꦽꦈꦷꦐꦾꦀꦁ꥚ꦹꦏꦸꦾ
    ꦇꦷꦁꦷꦼꦺꦓꦆꦸꦃꦸꦆ꥚ꦹꦃꦸꦼ
    ꦇꦇꦸꦺꦈꦄꦿꦅ꥚ꦹꦈꦼ
    ꦈꦶꦁꦂꦀꦶꦇꦶꦁꦶꦊꦸꦁꦿ
    ꧂ꦁꦶꦏꦀꦁ꥛ꦹꦄꦿ
    ꦇꦏꦼꦄꦢꦏꦷꦇꦦꦶꦁꦶꦊꦸꦁꦿ꧐ ꦇꦏꦼꦄ꧀꧌

Tinggalkan Balasan ke Djudjum Batalkan balasan